Door verschillende ervaringen heeft mijn stijl zich tot de huidige ontwikkeld.
Ik noem er twee:
Jaren was ik docent beeldende vorming aan jongeren met een beperking. “out of the box” denken was noodzakelijk om oplossingen aan te reiken die zowel creatief als zelfvertrouwen opbouwend bij deze doelgroep werkte.
Na jaren voorleven dat trots in mogelijkheden EN behaalde resultaten mag bestaan is dit bij mijn eigen beeldend werk ook een tweede natuur geworden.
Wat hiernaast een grote mate van vrijheid in werken heeft gegeven is het feit dat ik nu alweer een 10-tal jaar wekelijks model- en portrettekenen in groepsverband mag beoefenen. Zeker achteraf kan ik de eerste jaren bijna als een training beschouwen.
Het geeft een enorme beeldende vrijheid om verhoudingen in lijf en leden van het model niet meer te hoeven veroveren maar dat ik die min of meer beheers. Zo kan ik spelen met technieken en uitvoering, ik hoop dat dit resulteert in een eigen kenmerkende, levendige stijl in welk materiaal dan ook.